Toevallig las ik maandag in de aanhef van een schepenregister uit de jaren 1640 volgende notitie van secretaris van Buel : “de wereld staat op zijn kop. Vrede, vrede, vrede is het enige dat we willen”. Ik stond toen enkele seconden stil bij deze woorden, die na gisteren weer zo relevant werden.
Gisteravond zong de moderne Antwerpse troubadour Tourist Lemc op de Nederlandse televisie zijn liedje “Horizon” waarin de woorden “historicus pleit, we hebben ’t erger gehad” in aan bod kwam. http://genius.com/Tourist-lemc-horizon-lyrics
En objectief bekeken is dat misschien ook wel zo. Maar doorheen de geschiedenis zien we ook welk een invloed zulke gebeurtenissen direct en indirect hebben op de gewone mens. De persoonlijke drama’s gaan vaak verloren in de algemene geschiedenis en uiteraard gaat het leven verder.
Van geschiedenis wordt gezegd dat het een leermeester voor de toekomst kan zijn, maar vaker blijkt dit niet het geval te zijn. Dit zien we als we alleen al kijken naar de geschiedenis van onze eigen stad, slechts een kleine stip op de aardbol.
Een gedicht van Hendrik van Veldeke (12e eeuw) biedt misschien enige troost en houvast : http://www.dbnl.org/tekst/veld028jnot01_01/veld028jnot01_01_0017.php
In den tiden dat die rosen
Tounen manech scone blat
So vloeket men den blidelosen
Die wroegere siin ane maneger stat
Want sie der minnen sun gehat
Ende den minneren gerne nosen
Van den bosen moete Got ons losen
Men darf den bosen niewet vloeken
Hen wirt dicke onsachte wé
Want sie warden en loeken
Alse dé sprenket in den sné
Des siin sie vele die mere gevé
Doch ne darf es nieman roeken
Want sie soeken peren op den boeken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten